آیا می توان از آجر آلومینیومی بالا در کوره صنعتی جو قلیایی استفاده کرد؟

به طور کلی، آجرهای آلومینیومی بالا نباید در کوره اتمسفر قلیایی استفاده شوند. از آنجایی که محیط قلیایی و اسیدی دارای کلر نیز می باشد، به صورت گرادیان به لایه های عمیق آجرهای آلومینا بالا نفوذ می کند که باعث ریزش آجر نسوز می شود.

آجر آلومینیومی بالا پس از فرسایش جو قلیایی، ترک های افقی است. فرسایش از خاکستری سوختی، گازهای سوزاننده و اجزای قلیایی در سایر محصولات تشکیل شده است. این اجزا با فاز شیشه و سنگ مولایت در آجر آلومینیومی بالا واکنش می دهند.

آجرهای آلومینیومی بالا که به صورت قلیایی خورده شده اند روی سطح ظاهر می شوند. سوختن ترکیبات گازی همچنین نیترات فریبنده، رسوب در شکاف آجرهای آلومینیومی بالا ایجاد می کند. واکنش یخچال های طبیعی یک فاز پیچیده جدید را تشکیل می دهد. هنگامی که نیتریل های خوش شانس بدون آب در تماس با واگرام تولید شده قرار می گیرند، واکنش ضد تبخیر رخ می دهد و باعث می شود که آجر آلومینیومی بالا ترک بخورد یا سقوط کند. علاوه بر این، خوردگی حرارتی برای خوردگی آجر نسوز نیز بسیار جدی است. به دلیل فرسایش کوارتز نیش، اسکای واین و سیلیس کریستال کوارتز. استفاده از کاشی آتش نشانی جدی تر از رشته فرنگی سرد خواهد بود.

آسیب به آجرهای دی اکسید سیلیکون نیز بسیار جدی است. سیلیس در فاز مایع-آجر آلومینیومی بالا حل می شود. ذوب نیترات خوش شانس و سنگ های سیلیکونی با نقطه ذوب پایین مقدار زیادی فاز مایع را تشکیل می دهند. هر چه میزان سیلیس در آجر بیشتر باشد، مقدار فاز مایع بیشتر می شود. فازهای مایع بیش از حد باعث تغییر شکل آجرهای آلومینیومی بالا می شود. سیلیکون سیلیکون نیز به آجر آسیب می رساند. چون سیلیس آزاد مصرف می شود، فاز مو لای شی فرسایش می یابد. پس از پاسخ نیترات لیکل و سنگ مولایت می تواند باعث انبساط مخرب آجر آلومینیومی بالا شود.